8رَبَّنا لا تُزِغ قُلوبَنا بَعدَ إِذ هَدَيتَنا وَهَب لَنا مِن لَدُنكَ رَحمَةً ۚ إِنَّكَ أَنتَ الوَهّابُصادقی تهرانی(میگویند:) «پروردگارمان! پس از آنکه ما را هدایت کردی دلهایمان را منحرف مگردان، و از جانب ویژهی خود برایمان رحمتی ببخشای، همانا تویی تو بسی بخشایشگر.»