(کهچی لهو نازو نیعمهتهش بێزار بوونو) وتیان: پهروهدگارا نێوانی ڕێگهو سهفهرهکانمان لهیهك دوور بخهرهوه، (بهم داخوازییهیان) ستهمیان له خۆیان کرد ئێمهش کردمانن به داستان و باسی سهرزاری خهڵکی، وه پاجه پارچهمان کردن، بهڕاستی ئا لهو)ڕووداو حاڵهتانهدا) بهڵگهو نیشانهی تهواو ههیه بۆ کهسانێك که خۆگربن لهکاتی ناخۆشی و تهنگانهدا، وه سوپاسگوزاربن له کاتی خۆشیدا (وه ههوڵ بدهن وهکو ئهو قهومه نالهباره بیانووگره نهبن).